Dat is namelijk wat gevoel is: een output van ons innerlijk zintuigsysteem.
Een mens is altijd bezig om zichzelf en zijn omgeving zo te beregelen (via gedrag) dat een aantal voor hem essentiële variabelen (= Essvar) niet buiten bepaalde kritische marges zullen geraken. Elke Essvar bewaakt een subsysteem van ons lichaam. De truc is dat die subsystemen bepaalde soorten gevoel afgeven afhankelijk van de mate waarin hun toestand gaat afwijken van hun evenwichtstoestand. Die gevoelens kan men grofweg opdelen in toekeer-gevoel (= T-gevoel) en afkeer-gevoel (= A-gevoel). Als er TA-gevoel staat, is het het één of het ander. Want dat gevoel is een continuüm. De overgang van like naar dislike en vice versa is vaak vrij vaag. Maag, darmen, lever, alvlees, hart, geslachtsdelen, beenspieren, nagels, ogen, allemaal hebben ze hun eigen repertoire om hun toestand naar boven door te geven, en daarmee te melden of het goed of slecht met ze gaat; of ze zingen of lijden.

♦  All text contents are free to use
♦  Comments etc: ina@afwendbaar.nl
♦  This site doesn't use cookies
♦  and doesn't apply user tracking